Dual boot voor een digibeetje

Mijn schoonzoon is zo iemand waar buurtbewoners, familieleden en kennissen op af komen wanneer hun Windows niet meer wil. Als hij voor al zijn liefdadigheidswerk een rekening had opgemaakt had hij nu in een villa kunnen wonen. Deze keer bracht een buurmeisje haar doodzieke laptop bij hem langs. Zoooo traaaag. Opstarten duurde bijna een uur (!) en een werkbare situatie was er daarna nauwelijks meer. Omdat hij zelf ervaring heeft gehad met een onstabiele laptop die niet best vooruit wilde en ik deze een tijdje geleden weer op heb weten te peppen door Ubuntu naast XP te zetten, kwam hij zelf al snel tot het besluit om dat ook eens met deze nieuwe patiënt te gaan proberen. We hebben er samen een gezellige computerles van gemaakt. Een keer voordoen en in het vervolg kan hij het zelf wel.

Allereerst werd het bestaande geheugen van 256 MB uitgebreid naar 512 MB en werd XP vers geïnstalleerd. Daarna heb ik laten zien hoe je platform-onafhankelijk met een live-CD van GParted partities kunt verkleinen, vergroten, formatteren naar verschillende bestandssystemen en nieuwe partities kunt aanmaken. Door te herschalen wordt de ruimte die Windows in beslag neemt verkleind en de vrije, ongebruikte ruimte die zo ontstaat wordt verder met rust gelaten. Ik kies gewoonlijk voor de meest eenvoudige manier om een tweevoudig opstartbaar systeem te maken. Op die grootst aaneengesloten vrije ruimte wordt in het volgende stadium Ubuntu geïnstalleerd. Je kunt ook te werk gaan volgens deze methode.

Hoe maak je vervolgens het computerleven van een compleet digibeetje zo aangenaam mogelijk met Ubuntu? Het arme meisje wist niet eens hoe ze een bestand in MS Word op moest slaan. We waren het erover eens dat we Ubuntu zo veel mogelijk moesten simplificeren, doch eveneens de basisfuncties in takt moesten laten. Via Systeem, Voorkeuren en Hoofdmenu hebben we het menu van onnodig verwarrende zaken als Toegankelijkheid, Bluetooth, SCIM, OpenJDK Java Policy Tool, Over mij en PalmOS-apparaten ontdaan. Keuze is fantastisch, maar paniek vanwege allerlei vreemde begrippen is nu ook weer niet nodig.

Opstartprocessen als Bluetooth-beheer, Evolution Alarm Notifier, Printwachtrij-applet en Tracker-applet werden onder Systeem, Voorkeuren en Sessies uitgeschakeld. Tracker verwijderd. F-Spot vervangen door het eenvoudigere gThumb. Voor het beluisteren en bekijken van audio en video werd het pakket ubuntu-restricted-extras geïnstalleerd. Geen aanvullende spelletjes, muziekprogramma's of handige tooltjes. Geen flitsende effecten met Compiz. In het bovenste paneel staan nu de drie hoofdzaken: Firefox, Open Office Writer en Emesene. Op het bureaublad de Persoonlijke map, daar geplaatst met de Configuratie-editor (apps > nautilus > desktop). Het enge opstartmenu van Grub werd in /boot/grub/menu.lst d.m.v het plaatsen van enkele # ingekort tot Ubuntu, Recovery mode en Windows XP. Less is more in dit geval.

Deze Acer Travelmate 2310 is niet 's werelds snelste systeem, maar het internetten verloopt nu in een pittig tempo en dat is waar het om draait. Er parasiteren geen drie virusscanners meer gelijktijdig op de voorgrond zoals eerst.

Tot slot hebben we nog een knusse gezinsfoto als achtergrond van het bureaublad ingesteld en ziet het er volgens ons niet al te intimiderend meer uit. Ik ben zeer benieuwd hoe deze proef gaat aflopen...

MediaPlayer Connectivity in Firefox 3

Het leuke aan Linux is dat je vaak om problemen heen kunt manoeuvreren door tekstbestanden te bewerken. Zo is de bestaande plugin MediaPlayer Connectivity op dit moment nog niet geschikt voor Firefox 3. Dat is te verhelpen door een kleine aanpassing. Ik zal stap voor stap uit de doeken doen hoe ik te werk ben gegaan volgens deze aanwijzingen.

Maak voor de zekerheid een backup van .mozilla.
Download MPC rechtstreeks van de site van de maker door er op te rechterklikken en Koppeling opslaan als te kiezen.
Rechterklik op het bestand en op Hier uitpakken.
Open nu install.rdf in een teksteditor.
Zoek dit gedeelte: maxVersion="3.0a1".
Verander 3.0a1 in 3.0 en sla het op.

De benodigde bestanden moeten hierna weer ingepakt worden.
Selecteer de map chrome en de bestanden install.js en instal.rdf.
Rechterklik op de selectie en op Archief aanmaken.
Rechterklik daarna op het ingepakte bestand en op Hernoemen.
Noem het bijvoorbeeld mediaplayerconnectivity.xpi. Het achtervoegsel moet weer xpi zijn.
Open Firefox en Bestand, Bestand openen. Nu kan de plugin geïnstalleerd worden.
Gebruik voor de eerste maal de Wizard om MPC te configureren.

In afwachting van de officiële release is dit een tijdelijke oplossing om MediaPlayer Connectivity toch al te kunnen gebruiken.

Update: De nieuwe versie van MPC is sinds 22 juni uit.

Geen EK voetbal voor Linux

Nu houd ik niet echt van voetbal, maar dat de NOS ons Linuxgebruikers buitensluit van de live uitzendingen op internet vind ik allesbehalve fraai. Nederland Open in Verbinding, jawel. Lees er alles over in dit artikel op Livre.

Na wat googelen vond ik een alternatief waarmee ik tussen de bedrijven door in VLC heb zitten kijken.

Een kleintje erbij?

Wat zijn er de laatste tijd op Linuxgebied toch veel interessante, positieve ontwikkelingen gaande. De ene na de andere grote fabrikant stort zich op de kersverse trend van spotgoedkope mini-laptops, tegenwoordig ook netbooks genoemd, die Asus eind vorig jaar met de Eee PC inzette. HP, MSI, Dell, Acer, allemaal zijn ze er als de kippen bij om een graantje mee te pikken uit de succesvolle bron die het Taiwanese bedrijf Asus aanboorde. Acer maakte onlangs zelfs bekend dat het zich agressiever op Linux zal gaan richten ten koste van Windows. En Microsoft? Microsoft heeft het enige tijd met lede ogen aangezien om daarna alsnog onder druk te besluiten dat de verkoop van licenties voor Windows XP op low budget laptops en pc's nog tot 2012 “mag” doorgaan. Stel je voor dat Linux een paar procent van de markt gaat innemen en dat balletje verder gaat rollen. No way!

Tijdens het shoppen deze week ben ik eens bij de plaatselijke Dixons binnengelopen en jawel hoor, daar stond de kleine Eee PC zowaar eenzaam te wezen tussen alle saaie Windowsmodellen. Ik moet eerlijk bekennen dat ik een beetje kwijlend naar het apparaatje heb staan kijken en de gedachte door mijn hoofd schoot dat ik mijn pinpas toch bij me had. Een spontane impuls om de verkoper op een onschuldige toon te vragen wat dat Linux nu eigenlijk was heb ik kunnen onderdrukken. :-)

We krijgen eindelijk keuzemogelijkheden. Dat was ruim twee jaar geleden nog ondenkbaar. Toen moest ik behoorlijk wat speurwerk verrichten om een 100% compatibele laptop voor Ubuntu te vinden. Dat werd overigens een Dell Inspiron 630m die tot op de dag van vandaag zonder morren bijna alle distro's accepteert die ik haar toewerp. Nu is het wachten nog op een maatregel op Europees niveau die de bundeling van besturingssystemen en computers aan banden gaat leggen. Een koppelverkoop die het wereldmonopolie van één bedrijf in de hand heeft gewerkt.

Keuze! Het wordt nog lastig! Waarschijnlijk doe ik er verstandig aan om even af te wachten hoe de markt zich verder gaat ontwikkelen. Wordt het een Acer met Linpus? Of misschien een Dell met Ubuntu? Afgaande op de gloednieuwe Ubuntu Netbook Remix die Mark Shuttleworth op zijn blog introduceerde lijkt die laatste me wel wat.

Intussen experimenteer ik nog een poos verder met Sugar, het besturingssysteem van het OLPC-project, waar deze trend tenslotte mee begonnen is. Sugar is een ontdekkingstocht op zich. Bij het zien van de live-CD besef ik pas goed wat dit innovatieve project voor gevolgen heeft gehad.

Prullenbakperikelen

Het komt wel eens voor dat bestanden in de prullenbak op miraculeuze wijze van een slotje voorzien worden zodat de prullenbak als gewone gebruiker niet meer geleegd kan worden. Ik heb het wel eens ervaren met foto's en muziek die van een CD afkomstig waren. Het blijkt om een bug te gaan die al enkele jaren bestaat. Er zit dan weinig anders op dan gebruik te maken van je speciale rootprivileges.

Open als beheerder de Bestandsbladeraar Nautilus en klik op Beeld en Verborgen bestanden weergeven
Blader naar /home/gebruikersnaam/.local/share en verwijder de map Trash
(In eerdere versies van Ubuntu : /home/gebruikersnaam/.Trash)

Ik controleer ook regelmatig de prullenbak van root, want die kan ongemerkt ook vollopen.
Blader naar /root/.local/share en verwijder de map Trash

De volgende keer dat een bestand naar de prullenbak verhuist wordt de map Trash vanzelf weer aangemaakt., wat overigens ook geldt voor alle andere verborgen mappen met persoonlijke instellingen.